Van recent begonnen start-ups tot de grootste multinationals, allemaal doen ze beroep op de diensten van werving- en selectiekantoren. Voor ondernemingen op zoek naar nieuw talent is een zgn. recruitment bureau een handig en vaak noodzakelijk hulpmiddel, het kan immers de missing link vormen tussen hooggekwalificeerde freelancers en innovatieve ondernemingen die op zoek zijn naar gekwalificeerde medewerkers om uit te breiden.
Veel wervings- en selectiekantoren zijn en werken op en top professioneel, maar de laatste tijd merken we vanuit onze praktijk dat bepaalde recruitment bureaus een nieuw soort (agressief) businessmodel hanteren, waarbij veeleer dan op vraag van de cliënt op zoek te gaan naar de beste match tussen freelancer en onderneming, er op ongevraagde en agressieve wijze kandidaten worden opgedrongen met als oogmerk een exclusiviteitsperiode te bekomen en/of een exuberante placement-vergoeding te innen.
De werkwijze van deze recruitmentbureaus kan als volgt worden omschreven:
- Het recruitmentbureau scant het internet af naar openstaande vacatures bij ondernemingen en verstuurt vervolgens op eigen initiatief zogenaamde interessante profielen naar verschillende personen binnen de betrokken onderneming (al dan niet met beslissingsbevoegdheid). Even vaak versturen deze recruitmentbureaus profielen zonder dat er een specifieke vacature openstaat.
- In een e-mail met het curriculum vitae van een potentiële kandidaat worden de algemene voorwaarden van het recruitmentbureau op enigszins verdoken wijze meegestuurd. Deze algemene voorwaarden zijn vervolgens zo opgesteld dat zij vanaf ontvangst toepasselijk zouden zijn, zonder dat de betrokken onderneming deze expliciet kan aanvaarden of weigeren.
- Het opzet bestaat erin om van zodra vanuit de onderneming een reactie zou volgen op de ongevraagde mailing, de aangesproken onderneming te binden aan bijzonder strenge en eenzijdige algemene voorwaarden, op grond waarvan allerhande uitgebreide exclusiviteitsperiodes en stringente betalingsvoorwaarden van toepassing zouden zijn op het betreffende profiel.
- Wanneer de onderneming, zij het via andere kanalen, het betreffende profiel toch zou aanwerven binnen de zogenaamd bedongen exclusiviteitsperiode, wordt vanuit de recruiter aangedrongen op exuberante schadevergoedingen ingevolge hun tussenkomst, waarbij wordt verwezen naar de toepassing van hun algemene voorwaarden. Vervolgens wordt vaak een lager compensatiebedrag voorgesteld om de kwestie te regelen.
In dit soort dossiers kent zelfs een substantieel lager bedrag dan de initieel gevorderde schadevergoeding nog steeds een wankele juridische basis en staat dit bedrag allesbehalve in verhouding met de geleverde prestaties door deze recruitmentbureaus. De agressieve en opdringerige werkwijze mag de betrokken onderneming dan ook niet verhinderen om een correcte juridische analyse uit te voeren op de specifieke casus.
In de meeste situaties zijn er elementen voorhanden om de gegrondheid van de schadevergoeding te betwisten; zo zal er vaak geen sprake zijn van een geldige aanbod & aanvaarding interactie naar Belgisch recht, zijn de algemene voorwaarden dubbelzinnig geschreven of werd de correspondentie gevoerd met een persoon binnen de onderneming die haar niet in rechte kan verbinden.
Een grondige analyse van de correspondentie tussen het betrokken recruitmentbureau en de onderneming, de ontleding van de toegestuurde algemene voorwaarden en de toetsing met de eerlijke marktpraktijken zijn dan ook de eerste stappen om de gevorderde schadevergoeding succesvol te betwisten.
